سلام، سالگرد میلاد حضرت عیسی مسیح(ع) رو به دوستای مسیحی و مسلمون و خلاصه هر کسی که دلش می خواد روزی تو یه دنیای سرشار ازصفا و پاکی نفس بکشیم تبریک میگم و این آیه شریفه رو به همتون عیدی میدم.

                   
آیه 136 سوره بقره :
«قولو امنا بالله و ما انزل الینا و ما انزل الی ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و الاسباط و ما اوتی موسی و عیسی و ما اوتی النبیون من ربهم لا نفرق بین احد منهم و نحن له مسلمون»
ترجمه آیه شریفه: ( ای مسلمونا) بگین ما بخدا ایمان آورده ایم و به اونچه به ما نازل شده و به اونچه که به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط ( که پیامبرایی از نوادگان یعقوبن) و به اونچه که به موسی وعیسی و پیامبرای دیگه از طرف خداشون نازل شده (ایمان آورده ایم. و) ما بین هیچ یک از اونا جدایی قائل نیستیم ( و میان اونا فرق نمیذاریم و) در برابر خدا تسلیمیم.

پیامها یی برای زندگی 

-  این آیه به مسلمونا دستور میده که به مخالفین خود بگن: ما به خدا و همه پیامبرای برحق خدا و همه اونچه که از سوی خدا نازل شده ایمان داریم و
خود محوری ها و تعصبات نژادی باعث نمی شه که بعضی از اونا رو قبول کنیم و بعضیا رو رد کنیم.
- ایمان به همه پیامبرا و کتاباشون لازمه: چون... امنا بالله و ما انزل ...
- ما مسلمونا به اونچه که به موسی و عیسی نازل شده ایمان داریم نه آونچه که امروز به نام تورات و انجیل وجود داره: چون... و ما اوتی موسی
وعیسی...
                                                 
ترجمه بخشی ازسوره مریم سلام الله علیها:
و در این کتاب (آسمانى)، مریم را یاد کن، آن هنگام که از خانواده‏اش جدا شد، و در ناحیه شرقى (بیت المقدس) قرار گرفت; (16)
و میان خود و آنان حجابى افکند (تا خلوتگاهش از هر نظر براى عبادت آماده باشد). در این هنگام، ما روح خود را بسوى او فرستادیم; و او در شکل
انسانى بى‏عیب و نقص، بر مریم ظاهر شد! (17)
او (سخت ترسید و) گفت: «من از شر تو، به خداى رحمان پناه مى‏برم اگر پرهیزگارى! (18)
گفت: «من فرستاده پروردگار توام; (آمده‏ام) تا پسر پاکیزه‏اى به تو ببخشم!» (19)
گفت: «چگونه ممکن است فرزندى براى من باشد؟! در حالى که تاکنون انسانى با من تماس نداشته، و زن آلوده‏اى هم نبوده‏ام!» (20)
گفت: «مطلب همین است! پروردگارت فرموده: این کار بر من آسان است! (ما او را مى‏آفرینیم، تا قدرت خویش را آشکار سازیم;) و او را براى مردم
نشانه‏اى قرار دهیم; و رحمتى باشد ازسوى ما! و این امرى است پایان یافته (و جاى گفتگو ندارد)!» (21)
سرانجام (مریم) به او باردار شد; و او را به نقطه دور دستى برد (و خلوت گزید) (22)
درد زایمان او را به کنار تنه درخت خرمایى کشاند; (آنقدر ناراحت شد که) گفت: «اى کاش پیش از این مرده بودم، و بکلى فراموش مى‏شدم!» (23)
ناگهان از طرف پایین پایش او را صدا زد که: «غمگین مباش! پروردگارت زیر پاى تو چشمه آبى (گوارا) قرار داده است! (24)
و این تنه نخل را به طرف خود تکان ده، رطب تازه‏اى بر تو فرو مى‏ریزد! (25)
(از این غذاى لذیذ) بخور; و (از آن آب گوارا) بنوش; و چشمت را (به این مولود جدید) روشن دار! و هرگاه کسى از انسانها را دیدى، (با اشاره) بگو: من
براى خداوند رحمان روزه‏اى نذرکرده‏ام; بنابراین امروز با هیچ انسانى هیچ سخن نمى‏گویم! (و بدان که این نوزاد، خودش از تو دفاع خواهد کرد!)» (26)
(مریم) در حالى که او را در آغوش گرفته بود، نزد قومش آورد; گفتند: «اى مریم! کار بسیار عجیب و بدى انجام دادى! (27)
اى خواهر هارون! نه پدرت مرد بدى بود، و نه مادرت زن بد کاره‏اى!!» (28)
(مریم) به او اشاره کرد; گفتند: «چگونه با کودکى که در گاهواره است سخن بگوییم؟!» (29)
(ناگهان عیسى زبان به سخن گشود و) گفت: «من بنده خدایم; او کتاب (آسمانى) به من داده; و مرا پیامبر قرار داده است! (30)
و مرا -هر جا که باشم- وجودى پربرکت قرار داده; و تا زمانى که زنده‏ام، مرا به نماز و زکات توصیه کرده است! (31)
و مرا نسبت به مادرم نیکوکار قرار داده; و جبار و شقى قرار نداده است! (32)
و سلام (خدا) بر من، در آن روز که متولد شدم، و در آن روز که مى‏میرم، و آن روز که زنده برانگیخته خواهم شد!» (33)
این است عیسى پسر مریم; گفتار حقى که در آن تردید مى‏کنند! (34)
هرگز براى خدا شایسته نبود که فرزندى اختیار کند! منزه است او! هرگاه چیزى را فرمان دهد، مى‏گوید: «موجود باش!» همان دم موجود مى‏شود! (35)
و خداوند، پروردگار من و شماست! او را پرستش کنید; این است راه راست! (36)
ولى (بعد از او) گروه‏هایى از میان پیروانش اختلاف کردند; واى به حال کافران از مشاهده روز بزرگ (رستاخیز)! (37)
در آن روز که نزد ما مى‏آیند، چه گوشهاى شنوا و چه چشمهاى بینایى پیدا مى‏کنند! ولى این ستمگران امروز در گمراهى آشکارند! (38)
آنان را از روز حسرت ( روز رستاخیز که براى همه مایه تاسف است) بترسان، در آن هنگام که همه چیز پایان مى‏یابد! و آنها در غفلتند و ایمان نمى‏آورند! (39)
ما، زمین و تمام کسانى را که بر آن هستند، به ارث مى‏بریم; و همگى بسوى ما بازگردانده مى‏شوند! (40)
                                                                م.آ